بایگانی ماه جولای, 2011 (برگه 2)

بسمه تعالی

خدایا! چه این دنیا بر من تنگ است. به هر جای آن فکر میکنم، احساس دلتنگی در من بیشتر میشود. انگار قفسی شده که من در آن فشرده میشوم و در آن زیادی هستم.

خدایا مثل آنکه من سرنوشت برادرم را دارم طی میکنم فقط با این تفاوت که او در راه تو رفت و من باید در راه غیر تو بروم زیرا که قلب من فشرده از گناهان کبیره و صغیره و غیره است. پس تو خود مر از این جامعه های آلوده به فساد اخلاقی به سوی جبهه ها سوق بده که دارم دیگر از این دلتنگی خفه میشوم. پس تا جامعه مرا مثل خود نکرده مرا نجات بده. نجات.

۱۳۶۴/۷/۲۲

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

آخرین وصیت نامه شهید

فَمَن کَانَ یَرجُوا لِقاءَ رَبَّه فَلیَعمَل عَمَل صالِحاً وَ لا یُشرِک بِعِبادَه رَبِّه اَحَداَ                      «قرآن کریم»

پس کسی که امید لقاء پروردگارش را دارد، پس عمل شایسته انجام دهد و در عبادت پروردگارش هیچکس را شریک قرار ندهد.

شهادت فخر ما و فخر اولیاء ماست.      «امام خمینی»

مرگ ارمغان مؤمن است.     «رسول اکرم (ص)»

با سلام بر او که جز او حجتی بر خلق دیگر نمانده همان حجت خدا، همان امید اولیاء و همان عصاره پیام انبیاء و اوصیاء مهدی موعود (عج) و با سلام بر پیر جماران، آن عارف دل شکسته و ادامه مطلب

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین

از ابتدایی که ما به جبهه آورده‌اند تا به حال که این مقاله را می‌نویسم ۲۹ روز یا تقریباً یک ماه می‌گذرد. در این مدت :

حدود ۶ روز در پادگان دوکوهه سرگردان بودیم. پس از آن ما را به چنانه و مستقیماً به خط اعزام کردند و مدت ۵ روز در خط حالت پدافندی داشتیم و پس از آن به مدت ۸ روز مرخصی گرفتیم و پس از آن تا الان مدت ۱۰ روز است که در پادگان دوکوهه هستیم. دو روز قبل ما را تجهیز کردند و اکنون تکلیف ما هنوز معلوم نشده است ولی چه می‌توان کرد. روحیه‌ها و رفتارها و غیره. آه خدایا مرا از این همه کثافات رها کن.

یا الله.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

اینبار پس از برخورد بسیار با حوادث به این نتیجه رسیدم که بی‌برنامه بودن باعث هدر دادن نیروهای انسان می‌شود. آیا در آن عالم و دنیا که از گوش و چشم و قلب و غیره سؤال می‌کنند آیا از عمری که خدا بخشیده سؤال نمی‌شود که آیا عمرت را می‌توانستی در راه بهتری صرف کنی و چرا نکردی؟ و غیره؟؟؟ البته که سؤال می‌شود. آیا من که تا به حال بیشتر عمرم را به بطالت گذرانده‌ام نباید پند بگیرم؟

الم یأن للذین امنوا ان یخشع قلوبهم عن ذکر الله

بسمه تعالی

اکنون که دو ماه و ۷ روز از آمدن من از خانه به قصد جبهه می‌گذرد می‌خواهم کمی در مورد این مراحل حرف بزنم:

در پادگان امام حسین (ع) یا پادگان شهدای مخلص باید بگویم که اثرش بر من مانند از بین بردن پوسته تخم مرغ بود و من پس از ورود به پادگان ولیعصر «عج» حس کردم که به یک دنیای جدید پا گذاردم ولی خوب اگر مستقیما به جبهه اعزام می‌شدم، آن آمادگی لازم را برای این عمل نداشتم. پیامبر اسلام هم خدا به او دستور می‌دهد چون ما وحی عظیم و بار سنگینی را به تو نازل کردیم باید نماز شب را حتماً به جا آوری (مضمون) و بر وی این عبادت عظیم (ازنظر روحی و معنوی) را واجب می‌گرداند و من نیز پس از خروج از پادگان امام حسین (ع) به هوش آمدم اما اینکه پس از آن وظیفه من بود که این فرصت الهی را در پادگان ولی عصر «عج» خدای تبارک و تعالی به من داده بود، بهره کافی را ببرم ولی من مانند همیشه که هیچگاه شکرگزار نبوده‌ام این بار نیز با تلف کردن وقت و نیز به جای پیشرفت، عقب‌روی را آغاز کردم و اکنون من بدبخت و بنده حقیر نزد خدا آنقدر شرمنده‌ام که نمی‌دانم که چگونه به درگاه خدا روی بیاورم. ولی نه! رحمت خدا بی منتهاست و من هم به آن چشم دوخته‌ام اما ادامه مطلب

بسم العلیم

اکنون که این مقاله را می‌نویسم ۹ آذر است. پس از پایان دوره آموزش ما را به پادگان امام حسن «ع» بردند و شب را در آنجا بودیم. سپس فردا ما را به پادگان ولی عصر «عج» آوردند. رفتن ما به جبهه انشاءالله ۵/۱ تا ۲ ماه دیگر است زیرا طبق برنامه سپاه احتیاج به حفاظت از مناطق مهمی چون پادگان‌ها و غیره بود و به همین علت حداقل نیمی از دوره جبهه ما برای حفاظت آوردند و تقریباً ۹۰%  ما را برای حافظت و ۱۰% را برای جبهه انتخاب کردند. خدایا این خواست تو بود، شاید صلاح ما در این است که هنوز هم اینجا باشیم. شاید ما هنوز به خودسازی احتیاج داشته باشیم (که خودسازی نکرده‌ایم). اِلهِی رَضیتُ بِرِضائِک. ولی با این حال این جا از نظر آسایش و رفاه سطح بسیار بالایی دارد و ما فقط ۶ ساعت از روز را به حفاظت و پاس می‌گذرانیم. اکنون که روز اول حفاظت ماست من تا به حال ۴ ساعت پاس داده‌ام و ۲ ساعت دیگر پاس مانده است.

ادامه مطلب

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

۶۱/۸/۲۴

اکنون ۲ هفته از دوره آموزش ما برای اعزام به جبهه می‌گذرد.  خدایا من در مکانی آمده‌ام که حتی تصور آن را هم نمی‌کردم. مکانی که می‌خوابم شاید جای چند شهید باشد. خدایا آیا من لایق آن هستم که به جای چند شهید بنشینم و یا پای در جای پای شهدا بگذارم؟ خدایا آیا من می‌توانم که به جای کسانی گام بردارم که هدفشان لقای تو بود و اکنون نیز به مقصودشان رسیده‌اند؟ خدایا آیا لیاقت این کار در من پیدا شده؟ و یا هنوز در منجلاب بدبختیها غرق هستم؟

ادامه مطلب